Friday, May 25, 2007

Burn Motherfucker Burn....

Προλαβαίνω να αναπληρώσω τόσο χαμένο χρόνο?? Προλαβαίνω να κάνω 120 πόστ σε 1 μήνα?? Για ένα μεγάλο διάστημα η αναβλητικότητά μου είχε κρεμάσει στο μπλόγκ την ταμπέλα "κλειστό λόγω βαρεμάρας" με αποτέλεσμα τώρα να τρέχω και να μήν φτάνω... Και ο λόγος?? Το καλοκαίρι έρχεται αγαπητοί φίλοι και εχω το συνήθειο να συνοδεύω κάθε εβδομάδα και με ένα διαφορετικό σάουντρακ... Αναλώνω ώρες μπροστά στο pc ακούγωντας τραγούδια, κόβωντας και ράβωντας μελωδίες, αναμιγνύοντας μουσικά είδη και γλώσσες, προσπαθώντας να φτιάξω το κατάλληλο CD για κάθε πιθανό mood swing... ένα για κάθε εβδομάδα, τέσσερα για κάθε μήνα, 12 για ένα καλοκαίρι. Θέλω να ακούω τα τζιτζίκια με τον ήχο της κιθάρας του Keith Richards, να "πλέω" δίπλα στα κατακίτρινα στάχυα με τη μελωδική φωνή της Lisa Gerrard, να κολυμπάω στην πιό ερημική παραλία αφήνωντας τις πόρτες του αυτοκινήτου ανοιχτές και τα ηχεία να παίζουν "Το καλοκαιράκι, στην ακρογυαλιά, δώς μου ένα φιλάκι και πάρε με αγκαλία"*, να ατενίζω τα χρώματα του ηλιβασιλέματος πίνωντας μπυρόνια με την πρώτη αλκοολική τυχαία και το cd να σκούζει"Δώτσ μου, δώτσ μου, δώτσ μου... το κορμί τσου!!"... Και πώς συνδυάζεται αυτό με την διακοπή της παρατεταμένης απραγίας μου? Ε, να... Μετα τα 4 (8,15,16,23,42) συνεχόμενα πόστ σε φάση "σκάσε και κολύμπα" διαπίστωσα οτι έχανα φοβερό υλικό που θα με εξυπηρετούσε στην προ-καλοκαιρινή μου προετοιμασία. Η περιήγηση του κολοκυθιού στα comments μου αναδύει εξαιρετικά τραγουδάκια που στο παρελθόν έχουν χαρακτηριστεί σαν ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ HIT (ΝΟΤ)! Άν υποθέσουμε λοιπόν οτι κάθε CD χωράει 15 τραγούδια, και οτι μέχρι στιγμής έχω συγκεντρώσει περίπου 1,5 τραγούδια ανα πόστ, τότε ευλογα συμπεραίνουμε οτι χρειάζομαι 10 πόστ για κάθε cd, δηλαδή 120 πόστ για να καλύψω όλο το καλοκαίρι με τις (διαβάζεται με προφορά Αυστραλού redneck) "Koloki8y's Greatest Hits Compilation"!



Προς το παρον όμως έχω πάρει το φτυάρι και δουλεύω οικοδομή... δύσκολη δουλεία... για άντρες... Όμως έτσι απομυθοποίησα τον μύθο του μπεκρή οικοδόμου... Μου αρέσει να μπαίνω στην θέση του άλλου πρίν σχηματίσω άποψη. Π.χ. ο δημόσιος υπάλληλος που δεν υπογράφει ένα χαρτί δεν απαραίτητα τεμπέλης, υπάρχει γραφειοκρατία πίσω απο κάποια πράγματα όσο παρανοϊκά και αν ακούγονται... Στο θέμα μας όμως...Φαντάζομαι όλοι θα έχετε δεί τους συμπαθείς ηλιοκαμμένους ανθρωπάκους με τα τραχυά πρόσωπα να κάθονται στην σκιά του καφενείου της γειτονιάς κατεβάζοντας φωναχτά τη μία "άμστελ"** μετά την άλλη... Η ευτυχία που αναβλύζει απο μέσα τους αυτές τις στιγμές έρχεται σε απολυτη αντιθεση με την ταλαιπωρία που τα χρόνια έχουν ανεξίτηλα χαράξει στα πρόσωπά τους... Αν είσαι οξύς παρατηρητής θα διακρίνεις μια υποψία χαμόγελου να διαγράφεται στο πρόσωπό τους, αλλά δεν μπορείς να είσαι και σίγουρος... Όλοι μοιάζουν ίδιοι, σαν να έχουν υποστεί θεραπεία bottox και οι μύες που καθορίζουν την ευτυχία έχουν χάσει την μάχη μέσα στα χρόνια της πάλης για το μεροκάματο... Όμως αυτοί είναι ευτυχισμένοι και όχι περισσότερο αλκοολικοί απο τον καθένα "φυσιολογικό" πολίτη. Ο λόγος που πίνουν μπύρες είναι απλός. Είναι το μόνο ποτό που μπορεί πραγματικά να σε ξεδιψάσει... Στην αρχή της οικοδομικής μου καριέρας, σάν rookie (ή σε κάποιους άλλους χώρους "fish") παρέα στο οικοδομικό ωράριο μου κρατούσε ένα μπουκαλάκι νερό. Γρήγορα αντικαταστάθηκε απο ένα χυμό πορτοκάλι ο οποίος σε χρόνο dt έγινε ανθρακούχος... "Εδώ είμαστε" σκέφτηκα! "Αυτό είναι το μυστικό! Το ανθρακικό"... Γιά ένα μεγάλο διάστημα έπινα πορτοκαλάδα με ανθρακικό...1,5 λίτρο την μέρα. Μια μέρα η "κλίκα" με κάλεσε να πιουμε κανα μπυρόνι... Αισθάνθηκα μέλος της μικρής τους κοινωνικής ομάδας και αν και δεν είχα χρόνο θεώρησα πως δεν έπρεπε να τους προσβάλλω. Δέχτηκα λοιπόν και κάθησα κάτω απο τη δροσερή σκιά του πλατάνου της πλατείας... Το γκαρσόνι τους ήξερε και έφερε σχεδόν αυτοματοποιημένα τα μπυρόνια και τα μεζεδάκια... Γρήγορα αδράξαν τα ποτήρια και αρχίσανε τις "υγιές μας"... Συμμετείχα και εγώ στην σύγκρουση αλλαλάζοντας σαν Ούνος σε επέλαση, πράγμα που αποδείχτηκε ιδιαίτερα διασκεδαστικό και απελευθερωτικό! Η πρώτη γουλιά είχε την αναζωογονητική επίδραση κάποιου μαγικού ζωμού... Τα μάτια μου γούρλωσαν ο λάρυγγάς μου απέκτησε μία αντανακλαστική συνεχόμενη κίνηση και το στόμα μου αχόρταγα επεδίωκε να αδειάσει το ποτήρι. Αυτή η δροσιστική υγρή ουσία πραγματικά έσβηνε κάθε αίσθημα δίψας! Λίγες στιγμές αργότερα η σιωπή έσπαγε απο τη βροντερή φωνή του αρχιμάστορα....

"ΜΟΝΟΡΟΥΦΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ"

"ΒΑΛΕ ΚΙ ΑΛΛΟ"

εκεί κάπου χάθηκε η αίσθηση του χρόνου...



O Downhill στις Οικοδομικές εργασίες...




Ένα απο τα έργα που διεκπαιρεώσαμε. Τον τρίτο πυλώνα τον έκανα μόνος μου... Μέσα στο καταχείμωνο, οι άλλοι (όχι αυτοί του LOST) αποδείχθηκαν αδύναμοι και φιλάσθενοι....


Τελικά φύγαμε απο κεί ντίρλα....
..
...
....
Συμπερασματικά, οι οικοδόμοι είναι αλκοολικοί, και απλά εγώ παραληρώ...




Σας αφήνω όμως τώρα να "κάψω" κανά CD γιατί ο χρόνος με πιέζει...


*(πολύ "Ballantines" φάση ε?)

** Άν το (σύμφωνα με έγκυρες πηγές ) Ballantines είναι το ποτό των gay, για κάποιο περίεργο λόγο η Amstel είναι η μπύρα των οικοδόμων... Αναμένονται εκτενείς έρευνες επι του θέματος...



19 comments:

Lex_Luthor06 said...

λευκο φανελακι μινερβα
βερμούδα- κομμένο τζιν
παντόφλα καφέ στρατιωτική

Το οικοδομέ look θα φορεθει φέτος σε ολα τα καυτά beach clubs.

Αξεσουάρ:

δερμάτινη εργαλειοθήκη μέσης
σκεπάρνι
λευκο μαντήλι δεμένο στο κεφάλι.


Γιατί έτσι μας αρέσει

Κολοκύθι said...

Δε θελει κόπο, θέλει τρόπο.

Κολοκύθι said...

Είναι τώρα δέκα μέρες που όλο ψάχνω για να σε δω
Είναι κι άλλες δέκα νύχτες που δε λέω να κοιμηθώ
Από τότε που σε είδα μου έχεις πάρει το μυαλό
Τώρα κάτι μου συμβαίνει, κάτι διαφορέτικό

Έρωτας είναι και πώς ν' αντισταθώ
Έρωτας είναι την πάτησα κι εγώ
Έρωτας είναι χτυπάει δες δεν θες
Έρωτας είναι δεν είναι υπερβολές

Το μυαλό μου κολλημένο στη γαλάζια σου τη ματιά
Το κορμί μου μαγεμένο απ' τα χάδια και τα φιλιά
Από τότε που σε είδα μου έχεις πάρει το μυαλό
Τώρα κάτι μου συμβαίνει, κάτι διαφορέτικό

Έρωτας είναι και πώς ν' αντισταθώ
Έρωτας είναι την πάτησα κι εγώ
Έρωτας είναι χτυπάει δες δεν θες
Έρωτας είναι δεν είναι υπερβολές

Έρωτας είναι...

Έρωτας είναι και πώς ν' αντισταθώ
Έρωτας είναι την πάτησα κι εγώ
Έρωτας είναι χτυπάει δες δεν θες
Έρωτας είναι δεν είναι υπερβολές

Έρωτας είναι και πώς ν' αντισταθώ
Έρωτας είναι την πάτησα κι εγώ
Έρωτας είναι χτυπάει δες δεν θες
Έρωτας είναι δεν είναι υπερβολές...

(Βικτώρια Χαλκίτη)

Κολοκύθι said...

Μου το ‘χεις πει από καιρό
όσα μπορώ λεφτά να βγάλω,
για να ‘χω σπίτια, μετοχές
και μπάγκαλοους στις εξοχές!

Με θέλεις να ‘χω λογιστές,
μια Mercedes θωρακισμένη,
σωματοφύλακες, φρουρούς,
τρεις νομικούς και αυλικούς!

Θωρακισμένη Mercedes
εγώ δεν ονειρεύτηκα ποτές,
μην κάνεις όνειρα τρελά
μαζί μου θα ΄χεις λίγα και καλά!

Μου το ΄χεις πει να ξανοιχτώ
και να φτιαχτώ όπως κι οι άλλοι,
από τα δύσκολα να βγω
για να ‘χεις και θαλαμηγό.

Με πολυτέλειες περιττές
και Mercedes θωρακισμένη,
θα ψάχνω τρόπους να σωθώ
και χάπια για να κοιμηθώ

Θωρακισμένη Mercedes
εγώ δεν ονειρεύτηκα ποτές,
μην κάνεις όνειρα τρελά,
μαζί μου θα ‘χεις λίγα και καλά
(Δακης)

Κολοκύθι said...

Δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ
μπορεί να φταίει το νησί
μας μάγεψε, μας πήρε τα μυαλά
Το μπλε της θάλασσας μεθάει
το άσπρο των νησιών μας πάει
μας έδεσε για πάντα μας κρατάει
Σ' αυτή την πόλη την τρελή
πού να το είχα φανταστεί
δεν είσαι αυτός που γνώρισα εκεί
Θυμάμαι εκείνο το νησί
που ο έρωτας για πάντα ζει
κι εμείς οι δυο τον ζήσαμε μαζί

Μη μου μιλάς για καλοκαίρια
για ακρογιαλιές και αστέρια
πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ' αγαπάς

Αλλού εσύ, αλλού εγώ
δεν έχω χρόνο να σε δω
βρισκόμαστε μονάχα Κυριακές
Και είναι τόσο ειρωνικό
πως μ' αγαπάς και σ' αγαπώ
μας το θυμίζουν κάποιες διακοπές

Μη μου μιλάς για καλοκαίρια
για ακρογιαλίες και αστέρια
πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ' αγαπάς

Αγάπες καλοκαίρινες
που είστε τόσο δυνατές
χαθήκατε στης πόλης τα στενά
Η θυμησή σου δυνατή
η παρουσία σου στεγνή
στη σκόνη αυτού του δρόμου θα χαθεί

Μη μου μιλάς για καλοκαίρια
για ακρογυαλιές και αστέρια
πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ' αγαπάς

(Σοφια Αρβανίτη)

Κολοκύθι said...

Μην αλλάξεις χρώμα στα μαλλιά
Ούτε και να ντύνεσαι τρελά
Ν' αλλάξεις πρόσωπο μη προσπαθείς
Σου το πα πως μ' αρέσεις εξαρχής

Ας τις πούδρες τα καλλυντικά
Και τα έξαλα τα νυχτικά
Τα δυο δοντάκια σου τα μπροστινά
Δε με πειράζει που είναι στραβά

Είσαι σα κουνέλι, είσαι σα κουνέλι
Και γλυκιά σα μέλι δώσε μου το χέρι
Είσαι για μένα το πιο όμορφο όνειρο | 4x
Το πιο γλυκό πλασματάκι | 4x

Στο καθρέπτη ώρες σπαταλάς
Ξεραίνομαι στο γέλιο όταν φοράς
Αυτή την άσπρη μάσκα ομορφιάς
Μ' αρέσεις όπως είσαι μη ξεχνάς

Τελευταία μου πες και αυτό
Πως θα πας σε οδοντογιατρό
Για αυτά τα δυο δοντάκια π' αγαπώ
Μα ύστερα να ξέρεις θα χαθώ

Είσαι σα κουνέλι...

(Μιχάλης Ρακιντζής)

Κολοκύθι said...

Ξαφνικά, με κοίταξες στα μάτια
και δειλά μου είπες σ' αγαπώ
Δεν το σκέφτηκες πως μ' έκανες κομμάτια
Μάλλον δε νοιάστηκες και τώρα φταίω εγώ

Ας είχα τη δύναμη μακριά να σε κρατήσω
στον εαυτό μου να μη κάνω πια κακό
Ας είχα τη δύναμη το όνειρο να σβήσω
πριν ξημερώσει και δε σ' έχω πια εδώ

Στο' χα πει πως κάναμε το λάθος
μα εσύ με κράταγες σφιχτά
κι έχω στα χέρια μου ακόμα τ' άρωμα σου
τις κουβέντες σου νωπές μες στο μυαλό

Ας είχα τη δύναμη μακριά να σε κρατήσω
στον εαυτό μου να μη κάνω πια κακό
Ας είχα τη δύναμη το όνειρο να σβήσω
πριν ξημερώσει και δε σ' έχω πια εδώ

Δεν έχουν νόημα για μένα
πια οι λέξεις
κάθε φορά που φεύγεις
νιώθω πως μου φεύγει η ζωή, η ζωή

Πριν ξημερώσει και δε σ' έχω πια εδώ

(Λαμπης Λιβιερατος)

Κολοκύθι said...

Έτσι, έτσι σε θέλω, σκισμένο τζιν με μπότες και καπέλο
Έτσι, έτσι σε θέλω, σ’αυτό το στυλ και όχι σαν μοντέλο

Ψηλές, κοντές, ξανθιές, μελαχρινές
Αδύνατες, χοντρές, όλες καλές

Ποιος Θεός σ’ έχει στείλει
να του ανάψω καντήλι
που μου ψήνεις το ψάρι στα χείλη
Ποιος Θεός σ’ έχει στείλει
να του ανάψω καντήλι
έχω γίνει με σένα ρεζίλι

Ψηλές, κοντές, ξανθιές, μελαχρινές
Αδύνατες, χοντρές, όλες καλές

(Κωστας Χαριτοδιπλωμένος)

Κολοκύθι said...

Λα, λα, λα...

Δε με ριγούν τα μεγάλα τα ψάρια
κι οι καρχαρίες και τ' αρσενικά
είμαι απ' αυτές που κερδίζουν στα ζάρια
η συνταγή φυσικά είναι μια

Ποια; Ποια; Ποια;
Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
κάνω ντου και τρομάζει ο ντουνιάς
με το βρεγμένο σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
πέφτουν όλοι ξεροί μονομιάς

Λα, λα, λα...

Κι όμως θυμάμαι παλιά καλοκαίρια, λα λα λα
πόσο ντρεπόμουν τις πλαζ γενικά, λα λα λα
γυαλιά φορούσα μπουρνούζια καπέλα
μα τα ξεπέρασα πια όλα αυτά

Ποια; Ποια; Ποια;
Πώς ξεπέρασε όλα αυτά

Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
κάνω ντου και τρομάζει ο ντουνιάς
με το βρεγμένο σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
πέφτουν όλοι ξεροί μονομιάς

Mπα μπα δεν κρατιέται αυτή παιδιά

Πήρα μαθήματα ανατομίας
είδα δεκάδες διαφημιστικά
Έφτιαξα όλας τας αδυναμίας
δε με κομπλάρουν τα ξένα κορμιά

Ποια; Ποια; Ποια;
Τι σημαίνουν όλα αυτά

Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
κάνω ντου και τρομάζει ο ντουνιάς
με το βρεγμένο σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
πέφτουν όλοι ξεροί μονομιάς

Μπα μπα δεν κρατιέται αυτή παιδιά

Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
κάνω ντου και τρομάζει ο ντουνιάς
με το βρεγμένο σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
πέφτουν όλοι ξεροί μονομιάς

Μα ποια είσαι τέλος πάντων;
-ένα καρακατσουλιό
Στόχος έγινες των πάντων
– ε, με τον τρόπο μου κι εγώ

(Πωλίνα)

Κολοκύθι said...

Κάνεις τ' ασήμαντα σημαντικά
και τα μικρά κάνεις μεγάλα
παίρνεις τ' αστεία σοβαρά
μα η ζωή είναι μια στάλα

Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου
Πες ο έρωτας πως είμ' ο παιδικός σου
κι έλα πάρε με αγκαλιά μια ανέμελη βραδιά

Ντύσου πρόχειρα...

Κάνεις τη φλόγα δυνατή φωτιά
και τη βροχή κάνεις πλημμύρα
λες και δεν ξέρω εγώ καλά
πως η ζωή είναι αλμύρα

Ντύσου πρόχειρα...

(Στεφανος Κορκόλης)

Κολοκύθι said...

Στα ματια σε κοιτώ στα σύννεφα πετώ
Ο ερωτας γελά που μπήκες σε μπελά
Σ’ ενα μπουκάλι τζιν λυχνάρι του Αλαντίν
Για χάρη σου θα μπω πες κάτι μαγικό
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι

Πάμε μαζί και όπου θες με του μυαλού μας το εξπρές
Από Γλυφάδα Μαρακές
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι

Γέλα μου να γελώ στον κόσμο τον σκληρό
και πάμε όπου θες χωρίς αποσκευές
θα βρούμε μια γωνιά έχει η καρδιά πανιά
και το κορμί ουρανούς που δε χωρά ο νους
άνεμος θα γίνω με φιλιά σε ντύνω
σαν καπνός ψηλώνω για να σ’ ανταμώνω
εγώ κι εσύ στο Μαρακές
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι

Πάμε μαζί και όπου θες με του μυαλού μας το εξπρές
Από Γλυφάδα Μαρακές
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι

Αγάπη μου γλυκιά να βγούμε απ’ τα κουτιά
που μοιάζουν φυλακή χωρίς μια Κυριακή
να βρούμε ενα γιαλό σαν καρτ ποστάλ παλιό
και μια κρυφή στεριά ν’ αράξει η καρδιά
άνεμος θα γίνω με φιλιά σε ντύνω
σαν καπνός ψηλώνω για να σ’ ανταμώνω
Στο φως στο πως και στο γιατί
στο μπλε στο ροζ στο θαλασσί
στο βαθύ στ’ ανοιχτό στο κάθε σ’ αγαπώ
μ’ ενα όμορφο σκοπό μπήκες στην καρδιά μου

Πάμε μαζί και όπου θες με του μυαλού μας το εξπρές
Από Γλυφάδα Μαρακές
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι

(Κωνσταντίνα)

Κολοκύθι said...

Είσαι πάλι μπροστά μου
άλλη μια βραδιά
Μα απόψε γλυκιά μου
Θα σ΄ το πω καθαρά

Τέρμα πια τα παιχνίδια
Και οι αναβολές
Αφού ΄ξέρω πως και ΄συ το θες
Ξέχνα τις ενοχές

Μην αντιστέκεσαι, μην αντιστέκεσαι
Κάνε ένα βήμα κι εσύ
Μην αντιστέκεσαι, το πάθος έρχεται
Και φεύγει η λογική (2)

Μην αλλάζεις το θέμα
άσε πια τις ντροπές
Τώρα βράζει το αίμα
Δεν ακούω τι λες

Τέρμα πια τα παιχνίδια
Δως μου την αφορμή
Ό,τι θέλω εγώ κι ό,τι θες εσύ
Θα τα βρούμε μαζί

Μην αντιστέκεσαι, μην αντιστέκεσαι
Κάνε ένα βήμα κι εσύ
Μην αντιστέκεσαι, το πάθος έρχεται
Και φεύγει η λογική (2)

(Σακης Ρουβας)

Κολοκύθι said...

Το τελευταιο το τραγουδισα αφού είχα σκίσει τα ρούχα μου για τη πάρτη του Σάκη.

Κολοκύθι said...

Ετοιμο το cd μου μη τα σπάσω όλα???????

Fight Back said...

τα τραγουδια αυτα δεν υπαρχουν

Tanila said...

Πρώτον, πολύ χαίρομαι που η κολοκύθα δεν έσκισε τα ρούχα της τραγουδώντας Σάκη μπροστά μου.
Δεύτερον, γιατί κατωπλαγιά δε μου είχες πει νωρίτερα ότι είσαι οικοδόμος; Γιουμμμμ!!! Μήπως σε λένε και Βαγγέλη; Γουστάρωωωω

kabamaru said...

pantws auti i fwto pou kathontai oi oikodomoi sto terma theou panw se ena gerano 500 orofous panw apo ti gi mou prokalei ipertati upsofovia mono kai mono stin idea oti mporei na eimoun anamesa tou kai na pinw mia amstel!

mithrandir said...

Wraia tragoudia apo Kolokuthi. NOT.
H Amstel einai episis i mpura tou suntaksiouxou.

Anonymous said...

Lew ki egw pou ta mazepse 18 comments autos.. To koloku8i itan..