THE Oh…MEN….! Greek Version 2.1.23 beta
(The Long Lost Sequel of the classic thriller “THE OMEN”)
Γεννήθηκε μία βροχερή νύχτα στα σκαλιά της Καθολικής Εκκλησίας του άγονου νησιού, στην κορυφή του λόφου την ώρα που μαίνονταν η μεγαλύτερη καταιγίδα στα Ελληνικά χρονικά…Ο μοναδικός καλόγερος που είχε μείνει στην εκκλησία εκείνη την ώρα εξασκούσε την τέχνη του στο εκκλησιαστικό όργανο την στιγμή που η έγκυος γυναίκα πάσχιζε να απαλλάξει τα σωθικά της από αυτό που μέχρι τότε νόμιζε ότι θα ήταν το παιδί της! Οι σπαρακτικές κραυγές της χάνονταν στο βουητό της περίεργης καταιγίδας! Λίγα λεπτά αργότερα το κλάμα ενός μωρού ίσα που ξεχώριζε στο τσαλαβούτισμα της δυνατής βροχής…Προς στιγμήν οι φόβοι της υποχώρήσαν…Το κοίταξε με στοργή…Όμως τα αισθήματα δεν ήταν αμοιβαία…Το βρέφος δεν αναζήτησε το μητρικό στήθος!! Άρπαξε τον ομφάλιο λώρο και τον έκοψε με τα καλοακονισμένα δόντια του…έπειτα έστρεψε σιγά-σιγά το κεφάλι του μέχρι το σατανικό του βλέμμα του να συναντηθεί με την έντρομη ματιά αυτής που απλά αποτελούσε το μέσο που του επέτρεψε να έρθει σε αυτόν τον κόσμο…Σχεδόν υπνωτισμένη η νεαρή γυναίκα σκαρφάλωσε στο περβάζι του περίγυρου της εκκλησίας…Η Καταιγίδα είχε κοπάσει αλλά ο αέρας ήταν ακόμα δυνατός…Τα αιματοβαμμένα ρούχα της δύστυχης νεαρής ανέμιζαν κάτω από το φως της πανσέληνου…Ο πάτερ Ιγνάτιος σε μία αναπάντεχη αστραπή είδε την σκιά της κοπέλας να ανεμίζει στο ημίφως…έτρεξε στο τζάμι και αντίκρισε την δύστυχη ύπαρξη να προσπαθεί να αντισταθεί στην μοίρα της… Άρχισε να κατεβαίνει βιαστικά από το κελί του φωνάζοντας για να ξυπνήσει και τους υπόλοιπους… Σε μία προσπάθεια να αποτρέψει το αναπόφευκτο, άνοιξε την κεντρική πόρτα φωνάζοντας…«Por favore seniora! NO! Come down!! Come Down!!»… Αυτή απλά γύρισε λίγο το κεφάλι και ψιθύρισε ένα σιγανό “Beware! He’s not what…!” μα πρίν προλάβει να τελειώσει την πρόταση της χάθηκε στη νύχτα! O πάτερ Ιγνάτιος έτρεξε αλλά το μόνο που αντίκρισε ήταν τα αδυσώπητα μαύρα νερά του αιγαίου να χτυπάνε με μανία τα βράχια….
Ο αέρας κόπασε και το κλάμα ενός μωρού ακούστηκε πίσω από τα σκαλιά της εκκλησίας…Ο πάτερ Ιγνάτιος έσκυψε και σήκωσε το μωρό…οι επιλογές ήταν περιορισμένες…
-«Πώς θα το ονομάσουμε» ρώτησε ο Ηγούμενος…
-«δεν ξέρω…» απάντησε ο Ιγνάτιος…
-«Σε λόφο δεν γεννήθηκε?» Κάτι που να θυμίζει λόφο…κάτι που να τελειώνει σε …hill….
Ο ουρανός βρόντησε για μία ακόμα φορά…
Let him who has understanding reckon the number of the beast…
For it is a human number…666 “Dunhill the beast”
--------------------------
1π.μ. 24/2/2006…Καπετάνιε…πώς βρέθηκε αυτός ο φάρος εδώ?? Πού είμαστε?? Ο καπετάνιος σήκωσε τα κιάλια και η μορφή του πήρε μία ανησυχητική έκφραση που τρόμαξε τον Α’ Μηχανικό! Δεν είναι φάρος Nigel! Είναι…ο Αγ. Νικόλαος…ΚΑΙΓΕΤΑΙ!!!! Κοίταξε ξανά με τα κιάλια και είδε μία σκοτεινή φιγούρα να κατευθύνεται μακριά από τη φλεγόμενη εκκλησία… «Ένας επιζόντας!!!! ΕΝΑΣ ΕΠΙΖΟΝΤΑΣ!!!» φώναξε και ξανακοίταξε μέσα από τα κιάλια…Ο «επιζών» είχε κατεβάσει τώρα την κουκούλα και τον αντίκριζε κατάματα σαν να ήξερε ότι τον παρακολουθούν!…Ο πρώτος μηχανικός έμεινε άναυδος…αμέσως κατάλαβε πως ο νεαρός χρησιμοποιούσε ultrex…Έκθαμβος όπως ήταν και συνεχίζοντας να κοιτάει με τα κιάλια, τέντωσε το χέρι όλο δέος σε μία υπνωτισμένη προσπάθεια να χαϊδεψει το φρεσκολουσμένο μαλλί με αποτέλεσμα να μην προσέξει το πελώριο κύμα που κατευθύνονταν προς τα πάνω τους…Το κύμα χτύπησε με μανία το πλοίο και του άλλαξε την πορεία…Στα επόμενα δευτερόλεπτα το επιβατηγό «Σάμινα » παραδίνονταν στα σκοτεινά νερά του Αιγαίου…
Ο νεαρός Dunhill, εκείνο το βράδυ είχε βάλει σκοπό να ξεκινήσει την αλυσιδωτή αντίδραση που θα έφερνε το τέλος της ανθρωπότητας, αλλά δεν υπολόγισε όλους τους παράγοντες αυτού του κόσμου…Κανείς δεν μπορούσε να διαφωνήσει με το γεγονός οτι από την γενιά των ανθρώπων, κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στον τρομερό Dunhill. ‘Ομως η ανθρωπότητα θα έβρισκέ σύμμαχό στο πρόσωπο του προαιώνιου εχθρού της…Τα μικρόβια και οι ιώσεις, οι μικροσκοπικοί αυτοί οργανισμοί που «δεν μασάνε μία» και «τρώνε λάχανο» ακόμα και τρίποδους εξωγήινους, δώσανε παράταση στην ανθρώπινη φυλή! Φρεσκολουσμένος όπως ήταν, ο νεαρός Dunhill άρπαξε ένα γερό κρυολόγημα που τον εξασθένησε…
----------------------------------
Χάνοντας την ευκαιρία που δίνεται μία φορά κάθε 10 χρόνια, ο υποχθόνιος Dunhill αποφάσισε να λουμώσει μέχρι η ανθρωπότητα να πειστεί ότι δεν υπάρχει…Εν τω μεταξύ, γνωρίζοντας ότι ο κόσμος δεν κατακτείται με πολέμους αλλά με την δύναμη του χρήματος, σπούδασε λογιστικά αλλά επειδή η ανεργία τον τρομοκρατούσε, για καλό και για κακό έπαιζε Τζόκερ κάθε Κυριακή, ενώ δεν παρέλειπε τις επισκέψεις στο Καζίνο της Πάρνηθας… Από σύμπτωση δημιούργησε τον καπνοπαραγωγικό κολοσσό Dunhill και έβγαλε τρελά φράγκα…Τώρα ήταν πιο κοντά στον στόχο του από ποτέ! 666 ώρες έμεναν μέχρι το τέλος άλλης μίας δεκαετίας και το πεπρωμένο του θα ολοκληρώνονταν…Όμως, το ισχυρό κίνημα των αντικαπνιστών πέτυχε καίριο πλήγμα στην βιομηχανία του καπνού με αποτέλεσμα ο κολοσσός Dunhill να χρεοκοπήσει και να πουληθεί στην μονή της Αγ. Λαύρας στο Σούνιο…Τι ειρωνεία!! Τι άλλο έμενε γι’ αυτόν στην ζωή? Αποφάσισε να αυτοκτονήσει…μπήκε στο ίντερνετ και αναζήτησε τρόπους οδυνηρού θανάτου…οι αναζητήσεις του τον οδήγησαν σε μία διεύθυνση με την ονομασία «Αυτοκτονία με την μέθοδο του πνιγμού…η λύτρωση έρχεται μέσα από την αγωνία» … Πάτησε το Link και αντί για οδηγίες εμφανίστηκε μπροστά του το profil κάποιου blogger…Για άλλη μία φορά η μοίρα του επεφύλασσε άλλη πορεία… Διαπίστωσε πως το μέσο για την απόλυτη κυριαρχία και τον έλεγχο της γης ήταν τα BLOG!!!! Αποφάσισε να δώσει στην μίζερη ύπαρξή του άλλη μία ευκαιρία και έγινε blogger…Η επόμενη δεκαετία μόλις τώρα αρχίζει….
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ…Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ…